طبق ماده 348 قانون آیین دادرسی مدنی، جهات درخواست تجدیدنظر به قرار زیر است:

• الف – ادعای عدم اعتبار مستندات دادگاه: در صورتی که قاضی با استناد به مستندات فاقد اعتبار مانند مواد نسخ شده در قانون رای بدوی را صادر کند تجدیدنظرخواه می تواند به رای صادره اعتراض کند.
• ب – ادعای فقدان شرایط قانونی شهادت شهود: طبق قانون شهود برای شهادت دادن در دادگاه باید شرایطی از جمله عاقل و بالغ بودن و ذینفع نبودن در موضوع پرونده و… را داشته باشند و عدم وجود هر یک از شرایط شهود یکی از دلایل اعتراض به رای بدوی است.
• ج – ادعای عدم توجه قاضی به دلایل ابرازی: بی توجهی قاضی به اسناد و مدارک ارائه شده توسط هر یک از طرفین دعوی یکی از دلایل اعتراض به رای بدوی است، اما بی توجهی قاضی به دلایل ابرازی زمانی از موجبات تجدیدنظرخواهی محسوب می شود که با آن دلایل بتوان دعوی را اثبات کرد.
• د – ادعای عدم صلاحیت قاضی یا دادگاه صادر کننده رأی: اگر مرجعی که دعوا در آن مطرح شده است فاقد صلاحیت ذاتی در رسیدگی به پرونده باشد آن مرجع مکلف است حتی بدون ایراد ذینفع، از رسیدگی به آن دعوا خودداری کند و قرار عدم صلاحیت صادر نماید. چنانچه رایی از دادگاهی فاقد صلاحیت محلی صادر شده باشد، زمانی نقض خواهد شد که خوانده به این موضوع اعتراض کرده باشد .
• ه- ادعای مخالف بودن رأی با موازین شرعی و یا مقررات قانونی: رای باید مطابق با مواد قانونی یا موازین شرعی باشد در صورت مغایرت رای بدوی با یکی از مواد قانونی یا موازین شرعی تجدیدنظرخواه می تواند به رای اعتراض نماید.

تبصره – اگر درخواست تجدیدنظر به استناد یکی از جهات مذکور در این ماده به عمل آمده باشد در صورت وجود جهات دیگر، مرجع تجدیدنظر به آن جهت هم رسیدگی می ‌نماید.